مرور بخش‌هایی از بیانات رهبر انقلاب پس از کاشت نهال در مورخ ۱۴۰۲/۱۲/۱۵:
حضور مردم در انتخابات ۱۱ اسفند یک جهاد بود.
کاشت درخت زیتون، یک اقدام نمادین برای ابراز سلام به ملت مقاوم فلسطین بود.
سیل اخیر بلوچستان خسارت های زیادی وارد کرده؛ گروه‌های امدادی مشغول تلاش و کمک هستند، دیگران هم به این کمکها وارد بشوند.
حضور مردم در انتخابات ۱۴۰۲ یک وظیفه تمدنی و یک جهاد بود؛ دشمنان ایران یک سال تلاش کردند انتخابات را از رونق بیندازند.
نکته سنج باشی و دقیق، از وصیت نامه حاجی هم می شود نظرش را درباره شرکت در انتخابات فهمید؛ آنجا که می‌گوید: «بدانید جمهوری اسلامی حرم است و این حرم اگر ماند دیگر حرم‌ها می‌مانند. اگر دشمن، این حرم را از بین برد، حرمی باقی نمی‌ماند.»
توی این سخنرانی‌هایش هم گفته: «آن چیزی که در انتخابات مهم است حضور مردم در صحنه است. به منزله مشتی بر دهان دشمنان انقلاب است... ما باید در انتخابات حضور میلیونی داشته باشیم...»
کاش می‌شد صفحه آخر شناسنامه‌اش را دید. حتماً جای خالی ندارد.
چای با حل شدن دونه دونه های ریز شکر، شیرین میشه. آره هیچ وقت یه دونه شکر، چای رو شیرین نمی‌کنه! اما تصور کن اگر هر کدوم از دونه‌های شکر می‌خواستن بگن، نه ما نمی‌خوایم چایی رو شیرین کنیم! چه اتفاقی می‌افتاد؟!
صبح یازده اسفند، با دونه دونه رای های ما شیرین میشه و کشورمون و آیندۀ خودمون و بچه هامون...
می‌گفت جمهوری اسلامی حرم است! حاج قاسم را می‌گویم. همان سردار بی‌ادعایی که جای دیگر گفته بود:
اگر من جانم را هزاران بار فدای این ملت کنم ارزشش را دارد!
حاج قاسم همان شخصیتی است که جدای از تمام تفاوت هایمان، برایمان خیلی قابل احترام است.
امروز در نزدیکی انتخابات، صدای او را باید شنید؛ اینکه باید به خاطر اسلام، به خاطر ایران، به خاطر امنیت و اصلاً به خاطر خودمان در انتخابات شرکت کنیم به کنار.
حرف من چیز دیگریست، امروز در هر جایگاه، شغل، لباس و منصب و با هر عقیده‌ای که هستیم، همین که اسممان «ایرانی» است کافی است برای حرکت برای ساختن انتخاباتی پرشور.
حالا شما برای انتخابات چه برنامه‌ای دارید؟
